Καταθλιπτικ(ι)ά.

...απ' τη φύση τους/της.

1.Μερικά άτομα που αυτοαποκαλούνται διάσημοι μέσω facebook, κάνουν τα πάντα για να έχουν μια αντισυμβατικη/πρωτοτυπη/γαμάουα/χωρισταμπέλα/εμπνευσμένη/μοναδικη εμφάνιση που τους χαρίζει μάλλον κάτι στο καταπατημένο εγώ τους (μέσα και έξω από το facebook αυτό). Και σαν να μην έφτανε αυτό το "γίνομαι διάσημος με φασιστική επιβολή", κάνουν τα πάντα να διαδώσουν τη φήμη και την κακοφημία τους μεσω φεησμπουκ, γιατί ένας... εμ...

...διάσημος...




πρέπει να έχει και τα δυο (ναι κλεμμένη η χρήση της εικόνας αλλα εξυπηρετει το σκοπο της και μου κανει, εαν τα παραπανω μπορουνε να σας επροσβάλουνε, να πηδηξετε αυτό το τραγουδι που θα λεγε και το πλοκάμι). Και ξέρεις κάτι με ενοχλεί να προσπαθείς να εισαι διάσημος στο σχολείο/facebook/περιοχή τάδε/μαγαζί τάδε και δεν ξέρω κι εγώ πως αλλιώς. Δεν έχει σημασία να έχεις πει ενα γεια σε 100.000 ατομα και στην ουσια να μην ξερεις ΚΑΝΕΝΑΝ απο αυτούς. Αυτό δεν είναι διασημότητα. Συλλογή είναι.
Και μπορεί το στυλάκι σου να σε κάνει πιο ΦΕΗΜΟΥΣ γιατί "γουαου μαλάκα η τύπισσα/τύπος φοραει εσωρουχα πανω απο τα ρουχα/εχει μαλλι στο χρώμα του φτερου του παγωνιου/εχει τρυπήσει 666 (\μ/) φορες το χέρι της" αρα ξερεις δεν είναι αυτό που θα βλεπε καποιος καθε μερα, ΑΛΛΑ δεν θα σε κάνει ούτε πιο ψαγμένο ούτε πιο CEWL. Ανοιξε κανα βιβλιο να ξεστραβωθείς, άκου μουσική, δες καμιά ταινία (ασχολίες με επιπεδο γαματοσύνης 9,κάτι). Κι αν δεν μπορείς παράτα το. Κι εγώ τα κάνω όλα αυτά (και γαμαω) αλλά πάντα γουστάρω να λιώνω επι 3 μερες south park κλεισμενη σε ενα δωμάτιο με 3 πιτσες κι μια συσκευασια κοκα κολες/πεσω για υπνο για 24 ωρες/αραζω παθητικα σε μια καφετερια για μια μερα (ασχολίες με επιπεδο γαματοσύνης -5).
Στο βάθος είσαστε λοιπόν άνθρωποι, όπως θα λεγε και ο αγαπητός Thom York, with no alarms and no surprises. (αυτός βεβαια το χε πει για άλλο πιο αγνό και όμορφο λόγο αλλά δεν πειράζει, στο κάτω κάτω είναι αρκετα ψυχάκιας για να το πε για οτιδηποτε άλλο και να μην το κατάλαβα)
(αφορμή: τα σαπιοβόθροσμα μπλογκ που βγαίνουν για να κράζουν rivals και τους ίδιους τους τους εαυτούς μερικές φορές. Κακό. Όχι επειδη εσεις που το γράφετε είστε ΚΑΚΟΙ αλλα επειδή είναι κακογουστο, κακοήθες, και στην τελικη ΗΛΙΘΙΟ.)

2. Όπως δημοσιευσα και προ ολίγου, πορσπαθώντας κι εγώ να κεδρίσω πόντους στο ΦΕΗΜΟΥΣΟΜΕΤΡΟ μου (οκε, τοσος wannabe αυτοσαρκασμός με πεθαίνει), με ΕΝΟΧΛΕΙ ΜΕΧΡΙ ΑΗΔΙΑΣ η ψευτιά. Σε όλες τις μορφές. Συναισθηματικη, υλική, στις σχέσεις, στα λόγια, στην όψη, ΠΑΝΤΟΥ. Με ενοχλεί η παρέα που θα βγει για να τα σπάσει κάθε βράδυ και ποτε ο ενας δεν θα μιλήσει στον άλλον για τα προβλήματα που τον τρώνε κι ας ειναι της τάξης πεθανε η αδερφή μου/έχω καρκίνο/μετακομίζω μόνιμα στη Μαγδαγασκάρη και δε θέλω. Απλά θα κάτσουν χαρουμενοι και ωραίοι γιατι πρέπει να τα σπάσουν κι επειδη οι γαμάτες παρέες είναι πάντα χαρούμενες ολες μαζί και δεν μιλάνε για σοβαρά πράγματα.
Με ενοχλούν οι ανθρωποι που στις εντονες σχέσεις τους (δυνατες φιλιες/ερωτες πχ) κρατανε μεσα τους συναισθήματα. γιατι να κρατησεις μεσα σου συναισθήματα? Για να σε φάνε? για να αναρωτιεσαι τι θα γινοταν αν δεν το λεγες? για να μετανιωνεις αν χαθει η ευκαιρια σου να τα εκφράσεις? Για να σιγουρευτεις ότι αν ειχες πει τι ενιωθες ενα γεγονος θα ειχε παει πολύ καλύτερα? Για να αποφύγεις να πληγωθείς θα ειναι η τελικη απαντηση. ΒΛΑΚΑ, καλύτερα να πληγωθείς από το να μην νιώσεις τίποτα.
Και τελος, το πιο απλο. ΓΙΑΤΙ ρε ζωον να πεις ψεμματα για κατι υπερβολικα απλο σε καποιον. Και δεν θα κερδίσεις τίποτα και αργα η γρήγορα θα το μαθει ότι είπες ψέμα. Εξαιρεση στον κανόνα: ψεμματα σε γονείς.
Παράδειγμα φράσης ειλικρίνειας που κανεις δεν τολμά να πει: "I don't wanna be your friend, I just wanna be your lover." (ναι ακόμη radiohead ακούω.)

3. Να σε βάζουν στη μέση, άκα, να σου ριχνουν το φταίξιμο άκα να σε μπλέκουν χωρίς να το επιδιωξες. Αλλά επειδή εσύ αγαπάς θα κάνεις ότι περάσει από το χέρι σου και θα τα φας τα σκατά. Γιατί δεν μπορείς να βλέπεις 2 ανθρωπους που έχεις μέσα στην καρδιά σου να πληγώνουν ο ενας τον άλλον εξ αιτίας μιας παρεξήγησης.
Ούτε να πληγώνουν τους εαυτούς τους, εξ αιτιας μερικων αυτοαποκαλούμενων "ανθρώπων" που εγω προσωπικά θα ονομαζα ΔΙΠΟΔΑ ΑΡΧΙΔΙΑ που απλά έχουν κακία στο μυαλό τους. Και στην ψυχή τους. Και γενικά είναι φτιαγμένοι από αυτό το αγνό κακό που έχει βγει κατευθείαν απο τα βιβλία του King, το dsbm, την ψυχοπάθεια.

4. Το Σύνταγμα αυτές τις μέρες.

5. Η διακοπή της γλυκιάς και οικειοθελούς μοναξιάς και αυτάρκειας ειδικά όταν την έχεις σε στιγμές που την χρειάζεσαι απόλυτα. Ξέρω πως ακούγομαι σαν πολυχρονεμένος γεροπαράξενος κάτοικος κάστρου στο βορειότερο άκρο της Σκωτίας, αλλά όλοι το χρειαζομαστε αυτό. Προσωπικά από τόσο δα σκατούλι είχα την αναγκη να μένω μονη, ποτε δεν ήθελα κανένα.και ειναι τοσο ενοχλητικο να σου χαλανε αυτη την ηθελημμενη ηρεμία, ειδικά αν αυτή η διακοπή συνοδεύεται από μια λίστα ερωτήσεων παρόμοια με την λίστα "πράγματα που θα ήθελε να κάνει ο μπομπ σφουγγαρακης πριν πεθάνει" (εαν δεν ξερετε τι σημαινει αυτο, φανταστειτε ενα ατερμονο ρολό υγείας σε μορφή χαρτιου, την σπαστική φωνή και τα φλωρικα γουστα του μπομπ κι εναν καλαμάρη πιο τούρμπο κι από πενταπλή οπλισμένη ρουκέτα).

6. Η.... απ' τη φύση της.
εκπέμπει κάτι προκλητικά, σε μια συχνότητα που δεν την πιάνω.
.

Υ.Γ.: Το ξέρω πως υπάρχει μεγάλη ποικιλλία πραγμάτων πολύ πιο καταθλιπτικά από τα παραπάνω, όπως παιδακια που δεν εχουν να φανε/ το παντα που εξαφανίζεται/ ο πλανητης που κατστρέφεται/ το τέλος του House και του Lost, αλλά σήμερα αυτά κίνησαν τη λύπηση μου. Συγχωρέστε με για την αναισθησία μου.
Συγχωρέστε με επίσης που κράζω και δεν είμαι συναισθηματική, μου βγήκε έτσι.

(Φυσικά και δεν το εννοω το συγχωρέστε με ε. Οτι γουστάρω καμνω. Καλό βράδυ.)