I'm passing over you like a satelite.

Λοιπόν. Μπόλικες καλημέρες. Το τάτσομαν αρχίζει έτι μία φορά τα δικά του!

part 1, Η (κλασσική και αγαπημένη) φιλοσοφική αναζήτηση.
Διάβαζα έκθεση λοιπόν το βραδάκι παρέα με τους φλόυντ, και τραβούσα τα (πλούσια) μαλλιά μου. Το θέμα μου ήταν ότι ήθελα να ξεράσω βασικά αλλά προτιμούσα να κρατηθώ. Έχουμε και λέμε, πρώτο αγαπημένο θέμα της χρονιάς η εκπαίδευση και η παιδεία. Αφού μας αραδιάζουν λοιπόν ένα σωρό ασυναρτησίες για το πόσο έχει προοδεύσει η εκπαίδευση στην Ελλάδα (μόνο σε συγκριση με το παρελθόν και τις τριτοκοσμικές χώρες), την κοινωνικοποίηση που μας προσφέρει το σχολείο (σε ένα ουτοπικό περιβάλλον που κανένα παιδάκι δεν κοροϊδεύει το άλλο) και το πόσο μας βοηθάει η μάθηση στην επαγγελματική μας κατάρτιση (εάν εξαιρέσουμε τον παράγοντα ανεργία σε τραγικά υψηλά επίπεδα), έρχεται η "αυτογνωσία" των εκπαιδευτικών σε σχέση με τα προβλήματα, μου αραδιάζονται επίσης σε μια σελίδα με εκλεπτυσμένο λεξιλόγιο.
Και η ειρωνεία, όπως σε κάθε θέμα "έκθεσης ιδεών", οι τρόποι αντιμετώπισης. Και ρωτώ πόοοοοσο Η-Λ-Ι-Θ-Ι-Ο είναι να συ παρούσιαζουν τόσο γλυκους συμπαθητικούς κι εφαρμόσιμους τρόπους αντιμετώπισης, να τους γράψεις στην εκθεσούλα σου, ενώ δεν εφαρμόζουν ΚΑΝΕΝΑΝ απο αυτούς για να λυθεί ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων; Αλήθεια τώρα, για βλήτα μας περνάτε (ξέρετε εκείνα τα συμπαθητικά όντας στη σαλάτα χορταράκια). Τουλάχιστον το συναινετικό χαμόγελο της καθηγητριάς μου όταν εκθείαζα τους προβληματισμούς-αφορισμούς μου, με δικαίωσε. Αν και ξέρω πως πάντα όλα αυτά θα κρύβονται πίσω από το συναινετικό χαμόγελο κάθε καθηγητού.

part 2, Still of the night.
Τα θετικά.
-τα καλοκαιρινά πάνε αρκετά καλά αν και με βασανίζουν λιγάκι τα λατινικά.
-Όλο το big bang theory είναι τελικά ο Σελντον!
-Δεν χορταίνω τον κοέλιο αν και το πέμπτο βουνό για πολλούς λόγους με ρίχνει.
-Οικογενειακές (με και χωρίς εισαγωγικά) πρόοδοι (πάλι με και χωρίς εισαγωγικά).
-Η πίτσα του φούρνου δίπλα από το φροντηστήριο.

Τα αρνητικά.
-ο χρόνος που φεύγει σαν καπνός, όπως θα λεγε και ο κατακουζηνός. (για τα λεφτα)
-Ο καπνός σκέτο.
-Η αναμονή για κάτι ανέλπιδο.

Έτσι λοιπόν πλησιάζω με ταχύτητα στην εβδομάδα που περιμένω από την αρχή του καλοκαιριού, γεμάτη συναυλίες και ωραία πράγματα. Είναι γνωστό όμως (ΧΑ ΜΕΣΟ ΠΕΙΘΟΥΣ ΕΠΙΚΛΗΣΗ ΣΤΟ ΛΟΓΙΚΗ ΜΕ ΤΕΚΜΗΡΙΟ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΕΝΙΚΟΥ ΚΥΡΟΥΣ. μη μου δίνετε σημασία η έκθεση μου καταστρέφει τα λίγα εναπομείναντα εγκεφαλικά κύτταρα), ότι αν ανυπομονείς πολύ για κάτι, αυτό τείνει να σε ευχαριστεί λιγότερο απόσο υπολόγιζες και τελικά απογοητεύεσαι, αλλά, screw thw quotes for once. Εγώ θα περάσω καλά, λέω τουλάχιστον. Και θα τα προσπεράσω όλα τα ηλίθια που με ταλαιπωρούν για λίγο, όπως ένας δορυφόρος που λέει και το άσμα. Τα παρακολουθεί όλα μα δεν τους δίνει σημασία.

so, that's all folks. Θα τα ξαναπούμε σύντομα.