We keep reminding ourselves how special we are when in fact we're not at all.
Not me, not you, not anyone.
Here we all are, born into a struggle to come so far but end up returning to dust.
Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011
So here I am once more, in the playground of the broken hearts.
Νιώθω ότι έχω τόσο διάβασμα. Και καθόλου χρόνο. Χρόνο για συναυλίες. Χρόνο για μουσική. Χρόνο για βιβλία. Χρόνο για ταινίες. Νιώθω να πνίγομαι! Κι έχει καιρό να μου συμβεί αυτό.
Πανελλήνιες ντίαρ. Φαντάσου εγώ είχα κόψει το gaming. D-: Έρχεται και φεύγει. Σαν την ανεμοβλογιά ένα πράγμα.
ΑπάντησηΔιαγραφή