Που λες, εγω λατρεύω τις συναυλίες, σε βαθμό αηδίας, προτιμώ να ξοδεύω τα λεφτά μου εκεί παρά σε ψώνια και ηλίθιες εξόδους, γιατί ξέρω ότι θα το χαρώ περισσότερο. Και ξερω οτι υπάρχουν πολλά άτομα που με νιώθουν ή που τέλος πάντων ξερουν την αξία μιας συναυλίας. Έχω ευχαριστηθεί κάθε συναυλία που έχω πάει. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως όλα στις συναυλίες είναι γλυκά και ρόδινα. Να εξηγήσω.
1) Κινητά - κάμερες - φωτογράφοι.
Πας λοιπον ωραία στη συναυλιούλα σου, είσαι και χαρούμενος γιατι μπροστα σου δεν ειναι κανενας διμετρος ψηλέας και βλέπεις καλά.Έλα όμως που μόλις αρχίζει το λαηβ ξαφνικα βλεπεις ενα ΚΩΛΟΜΗΧΑΝΗΜΑ να σου φραζει το οπτικό πεδίο. Και θα σου πω ευθυς αμέσως γιατι είναι ηλίθιο να βιντεοσκοπείς μια συναυλία.
- γιατι το κινητο σου εχει πιο σκατά ήχο κι από το καζανάκι της τουαλέτας.
- γιατι σου πιάνονται τα χέρια και ενοχλείς τον κόσμο.
- γιατί βρε ηλίθιε λες τραβας τη συναυλία για να μην την ξεχάσεις. Θες να σου πω γιατί φοβάσαι ότι θα την ξεχάσεις? ΓΙΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΩΝΤΑΣ ΝΑ ΤΡΑΒΗΞΕΙΣ ΕΝΑ ΚΟΥΝΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΑΘΛΙΟ ΒΙΝΤΕΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΔΕΙ ΛΕΠΤΟ. Άσε κάτω το γαμωμηχάνημα και κατσε να απολαύσεις το θέαμα.
-επίσης επειδή στην πλειοψηφία των περιπτώσεων στο κοινό θα υπάρχει και κάποιος επαγγελματιας που θα κανει αυτή τη δουλειά.
Εξαίρεση αποτελούν όσοι κάθονται σε ενα διακριτικό σημείο σε μια σταθερή κάμερα μαζί τους, παρακολουθουν και τραβουν χωρίς να ενοχλουν κανένα και το βιντεάκι τους θα έχει και κάποια αξία.
Εναλλακτικά, οι φωτογράφοι που στέκονται στο photo pit, όχι όλοι, αλλα μια πλειοψηφία, αντί να χρησιμοποιήσει το δωσμένο χώρο ΕΡΧΕΤΑΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗ ΜΟΥΡΗ ΣΟΥ για να παρει μια φωτογραφια. Καθολου σεβασμος στο κοινο? Δεν πληρωσα 20-50 ευρώ ηλίθιε για να βλεπω την πλατη σου αντι για τα τρια πρωτα κομμάτια.
2) Οι τιμές.
Δεν θα πω τιποτα για τις τιμές των εισητηρίων, ναι, θα το παραβλέψω. Αλλά ρε καμμένε Ελληνάρα, ξέρεις ότι έχω δώσει τις οικονομιες ενος μηνα για να παρω το εισητήριο, εσύ γιατι να μου πουλήσεις το νερό, τη μπύρα, το σαντουιτς και οτιδηποτε αλλο αναγκάιο για να μην λιποθυμήσω μέσα στην συναυλία σε τιμή +100% της αξίας του? Πραγματικά είστε άθλιοι, και γι αυτό να κόψετε τις μαλακίες με το "δεν επιτρέπονται ξένα προΐόντα μέσα στο συναυλιακό χώρο". Απο τη στιγμή που θέλω άλλη μια περιουσια για νερα και φαΐ στις τιμές που τα πουλάς, έχω κάθε δικαίωμα να κουβαλάω μια τσάντα με μπουκαλάκια και τα ταπεράκια της μάνας μου.
Bonus: Θα θελα να ξερα ποιος ΠΑΝΕΞΥΠΝΟΣ σκεφτηκε να δίνουν τα μπουκάλια του νερού χωρίς καπάκια. Λέει είναι επικίνδυνο για τραυματισμούς. Ο μόνος τρόπος που μπορω να σκεφτω για να σε τραυματίσει ένα καπακι, είναι να πιέσεις το άδειο μπουκάλι για να πεταχτεί και να χτυπήσει κάποιον στο μάτι. Αλλά η πιθανότητα να βρεθεί ένας κάφρος με τη διάθεση να κάνει κάτι τέτοιο σε μια συναυλία και να ευστοχήσει κιόλας, είναι 0,0001/100. Πληρώνω που πληρώνω το μπουκάλι χρυσό ηλίθιε, ΘΕΛΩ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΠΑΚΙ ΜΟΥ.
3) Το άκυρο mosh pit.
Το mosh pit είναι θεσμος στις συναυλίες, δεκτό. Αλλά όχι σε όλα τα είδη μουσικής κολλημένε ψωρομεταλλά. Δωσε μου ένα λόγο να ανοίξεις πιτ στους epica, στον Παπακωσταντίνου, στους god is an astronaut, στη μαθητικη συναυλία του σχολείου σου. ΤΟ μος πιτ είναι θεσμός για κάποια ήδη μουσικής, και αν δε σέβεσαι αυτό, σεβάσου τουλάχιστον ότι γίνεται με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Το μος πιτ δεν είναι βαράω όποιον να ναι μέχρι θανάτου, είναι ένας κύκλος που χτυπιόμαστε ελαφρά για τη φάση, και όχι για να βγάλουμε το άχτι μας. Γράψου σε καμια ομάδα kick boxing καλύτερα.
4) Οι ενοχλητικές κατηγορίες οπαδών.
-Ο μεταλοπατέρας: A.k.a, εγω αξίζω περισσότερο απο σένα αυτή τη συναυλία. Ωραία φίλε, είσαι 40+ χρονών, μπορεί να ακούς τη μπάντα περισσότερο καιρό απο μένα προφανως, αλλά, αρχικά τι σε κάνει να πιστεύεις ότι την αγαπας περισσότερο από μένα και κάθε αλλο μικροτερό σου. Δεύτερον, αναλογίσου λίγο αν εσύ στην ηλικία μου είχες ιδέα τι ήταν αυτό που βλέπεις σήμερα. Τρίτον, σκέψου λίγο αν εχω εγώ τα λεφτά σε 5 χρονια να μαζέψω τους δίσκους και τα αποκτήματα που μάζεψες εσύ σε 30 χρόνια. Δεν είσαι πιο γαμάτος από μένα και κάθε συνομήλικο. Απλά είσαι πιο γέορς και πιο κομπλεξικός και ψάχνεις ένα τρόπο να το καλύψεις.
- Ο κλασμένος: η πλεον ενοχλητική κατηγορία οπαδού. Έχει πιεί τόσο πολύ (σε καπνό ή σε αλκοολ) που δεν υπάρχει περιπτωσει να καταλάβει ούτε τι θα πει, ούτε τι θα κάνει ουτε τι θα δει. Πρώτον, αφού έχεις κλάσει τη ζωή σου, γιατί ήρθες στο λαηβ? τιποτα δεν θα θυμάσαι έτσι κι αλλιώς, μόνο στους φίλους σου θα κοκορεύεσαι ότι πήγες. Δεύτερον, το γεγονός ότι έχεις κλάσει δεν είναι δικαιολογία για την κάθε ηλιθιότητα-προσβολή που θα πετάξεις από το στόμα σου και δεν εμποδίζει ούτε εμένα ούτε κανέναν να σε κράξουμε. Τρίτον και τελευταίον, έτσι όπως πας, πέφτεις πάνω σε όλο τον κόσμο, ενοχλείς όλο τον κόσμο και μπορεί να χτυπήσεις κάνέναν. Για άλλη μια φορά, το γεγονος ότι είσαι κλασμένος δεν θα με κανει να σε λυπηθώ, αλλά να σου δώσω μια και να πας από κει που ρθες.
-Ο βαράω ότι να ναι, εντός κι εκτος πιτ: ΠΑΙΖΕΙ ΝΑ ΣΑΙ Ο ΠΙΟ ΒΛΑΚΑΣ ΑΠΟ ΟΛΟΥΣ. Στη συναυλία δεν πας για να ρίξεις ξύλο, αλλά για να ακούσεις μουσική άθλιο υποκείμενο. Και αν ήρθες γι αυτό, μπες μεσα στο πιτ, η βαρα τους φιλους σου, η βάρα τον τοίχο, ο κοσμάκης που είναι εκεί δεν έχει όρεξη να τις τρώει από την πάρτη σου, και πάντα εύχομαι να χτυπήσεις κατα λάθος κανένν τύπο που να ναι ντουβάρι και να σε στείλει στο νοσοκομείο, να δεις πως είναι να σε βαράνε χωρίς να το θες.
- Ο "έχω να γαμήσω 14 μήνες": Αγόρια και κορίτσια, η συναυλία δεν είναι χώρος για πήδημα. Είναι χώρος διασκέδασης. Για τη παραπανω δραστηριότητα, υπάρχουν σπίτια, η συγγρού, κλαμπάκια και τα λοιπά. Καμία κοπέλα δεν έχει όρεξη να της πιανει ένας άθλιος τον κώλο της καθολη τη διάρκεια της συναυλίας, ούτε να νιώθει ένα εξώγκωμα να την πιέζει απο πίσω, κανένας άντρας δεν θελει να του πρήζει τον πούτσο μια σάπια γκόμενα που τον γουστάρει και να τον κάνει να χασει τη συναυλία. Εξαιρεση αποτελούν τα ξέκολα που φοράνε πάντα υποδείγματα ρούχων σε οποια συναυλία και να παρευρεθούν. Προσφέρουν ωραίο θέαμα στα αγόρια και κάνουν εμάς τα κορίτσια να γελάμε μέχρι δακρύων και να αναρωτιόμαστε αν οι απόκριες ήρθαν πιο γ΄ρηγορα από το συνηθισμένο.
-Οι ποζερς: Ρε φίλε ήρθε στο λάηβ, χωρία να χεις και πολύ ιδέα, κανείς δεν μπορεί να σε κατηγορήσει γι αυτό, με γειά σου με χαρά σου. Αλλά, ποιος ο λόγος να πας και να ανοιγοκλείνεις το στόμα σου στα κομμάτια, να κάνεις οτι πορώνεσαι με πράγματα που δεν ξέρεις? Είναι λίγο ενοχλητικό γι αυτούς που αγαπάνε αυτό που μαζί βλέπετε. Κάτσε σε ένα σημείο, παρακολούθησε τη συναυλία και μαθε καλύτερα τον καλλιτέχνη που παρακολουθείς. Μην το παίζεις γνώστης. Ακόμα χειρότεροι είστε αυτοί που απλά σας περισσευουν λεφτα και λε΄τε "αχ τι να κανουμε, ε παμε σε καμια συναυλία". Και ο άλλος που καίγεται να έρθει να μην έχει δεκάρα τσακιστή και να προσπαθεί απεγνωσμένα να μπει τζάμπα ή να καθεται σπίτι και να κλαίει τη μοίρα του. Αδικη ζωή.
5) Τα μουμουμου.
Δεν θα ταν και τόοοοσο δύσκολο να σκεφτείτε να βαλετε 2-3 δρομολογια λεωφορειών- τρενου - μετρό τις καθημερινές που έχει συναυλία η οποία θα κρατήσει λίγο παραπάνω. Ο κόσμος μετά δεν πορεί να γυρίσει σπίτι του επειδή εσείς δεν προτίθεστε να γίνεται λίγο εξυπηρετικοι. Λιγάκι.
6)Όταν το υπαρκτό πρόγραμμα πάει κατα διαόλου.
Είσαι σε ενα φεστιβαλ η ρε παιδί μου σε μια συναυλία με πολλά ονόματα. Βγαίνει ένα προγραμμα με τις ώρες που θα εμφανιστεί το καθένα.
-Ξενέρα Α: πας την ώρα που θες για να δεις το συγκρότημα που περιμένεις, και βλέπεις ότι έχουν καθυστερήσει τόσο που είναι ακόμη 2 συγκροτήματα πριν.
-Ξενέρα Β: Πας από το πρωι να παρακολουθήσεις όλη τη συναυλία και αργούν τόσο που κατά το απόγευμα (ουτε καν βράδυ) νιώθεις ήδη ότι θα πεθάνεις.
-Ξενέρα Γ (και μεγαλύτερη): Πριν το ιβεντ είχες δουλεια/σχολείο/φροντηστήριο/κάτι έκτακτο, και ξέρεις τις ώρες, έχεις αργήσει λίγο, τρέχεις να προλάβεις το συγκρότημα που θες να δεις, πιστεύεις ότι θα χάσεις πάνω κάτω 10 λεπτά, και όταν φτάνεις το συγκρότημα που ήθελες να δεις είναι στο τελευταίο κομμάτι. επειδή οι διοργανωτές είπαν να το πάνε λίγο πιο γρήγορα. -,-
7) Διαλέγω ένα απο τα πιο άκυρα μέρη.
Ρε φίλε, ωραία, κάνεις συναυλία, θες κάτι διαφορετικο, ΑΛΛΑ ΔΙΑΛΕΞΕ ΕΝΑ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΚΟΠΗΣ. Να ναι στο κέντρο, προσιτό σε όλους, κοντά σε σταθμό, με μεγάλη χωρητικότητα και καλό ήχο-εξαερισμό. Δεν γίνεται κάθε φορά να τρέχουμε σε φάληρα και καλιθέες. αντε γεια δηλαδή.
Ακόμα χειρότερο, όταν αλλάζει το μέρος διεξαγωγής και δεν γίνεται ΚΑΜΙΑ ανακοίνωση εκτός από συγκεκριμένες ιστοσελίδες. Μα είστε ηλίθιοι? Πες καλα εγώ που ψαχνω αυτα τα θεματα και ξοδεύω τη ζωή μου στο ιντερνετ, ο άλλος που δεν εχει ιδεα αν δεν το πειτε σε κανα ραδιοφωνο, σε καμια τηλεόραση, πανω στα εισητήρια εν τελει, πως σκατα θα το μαθει?
8) Αθηνααθηνααθηνα.
Είμαι αθηναία και νιώθω τυχερη, γιατι το 98% των συγκροτημάτων που έρχονται ελλάδα θα περάσουν κι από αθήνα. Αλλά ρε φίλε, λυπάμαι όσους δεν μένουν εδώ. Κατανοητό να μην μπορείτε να κανετε λαηβ σε καθε πολη της επαρχίας που δεν θα μαζευε κόσμο, αλλά διαλέχτε και αλλες 2 μεγάλες πόλεις ανα την Ελλάδα. Ας πούμε το να πηγαίνει ένα συγκρότημα στη αθήνα και όχι στη θεσσαλονίκη, το θεωρώ αρκετά καθυστερημένο.
Αυτά για την ώρα. Μην εξαπατάσθε και νομίζετε ότι οι συναυλίες είναι μια κόλαση από αυτά που γ΄ραφω. Είναι σχεδόν πάντα υπέρτατες. Αλλά αν έλειπαν όλες αυτές οι μικρολεπτομέρειες, θα άγγιζαν το τέλειο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου