Where (the fuck) is my mind?

Στο χέρι το κλειδί για να ανοίξω την πόρτα. Και βλέπω στο χερούλι περασμένο διαφημιστικό από το πολύγευστο. yuk. Τουλάχιστον μου ανέστειλε για λίγο το αισθημα πείνας που με ταλαιπωρούσε και το αντικατέστησε με αίσθημα ανακατοσούρας.
Μπαίνω μέσα, το δωμάτιο έχει αυτή την έντονη μυρωδιά κλεισούρας και είναι κλασσικά χάος. Συχνά βλέπω αυτή την εικόνα σε ταινίες να μπαίνει ο (συνήθω πάντα) κούκλος/κούκλα πρωταγωνιστής μέσα στο χάος του και να αναβει τσιγαρο. Ακούγεται μικρό και ανούσιο μα θα θελα να χω δικό μου σπίτι ίσως και μόνο γι αυτό.
Κι είναι τόσα τα πράματα που θες να κάνεις μα η κούραση δεν σαφήνει και τελικά καταλήγεις σκεπασμένος με 150 ρουχα στο κρεβάτι σου να αναλώνεσαι σε βαρετές σελίδες στο διαδίκτυο. Φακ μαη λαηφ.
Είπα θα φάω το πρώτο ενδιαφέρον πράγμα που υπήρχε στο ψυγείο. Δεν υπήρχε τίποτα. Ανοιξα το ντουλάπι. ΤΟ πιο ενδιαφέρον ήταν τετράγωνα παπαδοπούλου και σκόνη για ρόφημα σοκολάτας. Γουατ δε χελ, καλά είναι και τα μπισκότα. Κατάντια.
Απο τη στιγμή που ζεις φοιτητική ζωή λοιπόν από τα 16 σου, τώρα που είσαι στην τελική ευθεία για τις πανελλήνιες σου φαίνεται σαν να σαι ήδη φοιτητής. Και ξεχνιέσαι και το θεωρείς δεδομένο ότι θα μπεις. Μεχ.
δεν ξέρω, οι σκέψεις μου είναι αρκετά θολές αυτή τη στιγμή. Και γενικά αυτή την περίοδο.
I WANT OUT που θα λεγαν και οι Helloween. Και ξανα μεχ.

Your head will collapse
But there's nothing in it
And you'll ask yourelf...