Here we all are, born into a struggle to come so far but end up returning to dust.

Πέμπτη 12 Ιανουαρίου 2012

Εντελώς άσκοπο.

[Δεν ξέρω, απλά άνοιξα το μπλογκ. Και γράφω. Η χρονιά μπήκε κάπως παράξενα. Με βρήκε στο χώμα. Ίσως και πιο κάτω από αυτό. Και αρχίζω με αργά και σταθερά βηματα να ανεβαίνω, μερικες φορες να πεφτω παλι λιγο, μα συνεχίζω ακάθεκτη. Η φετινή χρονιά ήταν σαν να ξεκίνησα από το μηδέν. Ή και από το -10. Να σημαίνει ίσως αυτό ότι θα φτάσω αρκετα ψηλα με την πάροδο του χρόνου? Φρούδες ελπίδες? Θα δουμε. Only time will tell.]

Ξέρεις κάτι? Εχω κουραστεί, εχω εκνευριστεί, έχω πάθει πολλά. Αλλά ξέρεις το γράψιμο λυτρώνει κάπως την κουρασμένη σκέψη. Και το πρόγραμμα επίσης σε βάζει σε μια σειρά και ηρεμία, μα πρέπει να ΘΕΣ να το τηρήσεις. αλλιώς δεν γίνεται.

Γράφω εντελως μηχανικά σήμερα και δεν ξέρω ακριβως τι συμβαίνει. Τελοσπάντων.
Έχω κουραστεί και να σκέφτομαι. Σκατά.

Αλήθεια δεν ξέρω γιατί έγραψα. Για να δηλώσω με πνιγμένη φωνή την υπαρξή μου ίσως.
Καταραμμένες εξετάσεις, δεν θα μου τη βγείτε, να το ξέρετε.

1 σχόλιο: