Here we all are, born into a struggle to come so far but end up returning to dust.

Παρασκευή 3 Ιουνίου 2011

Live another day, climb a little higher.

You keep me waiting, you keep me listening to the bends.

Ναι αυτό δεν θα πάψει να ισχύει, αλλά παρόλη τη μουρτζουφλιασμένη διάθεση που έχω τώρα τελευταία, οι 3 τελευταίες μέρες έχουν περάσει τόσο όμορφα. Και να πως έχει η κατάσταση.

Εξετάσεις, υποτιθέμενο διάβασμα. Κατέστρεψα μπόλικα τον ύπνο αλλά και τη διατροφή μου, αλλά αλήθεια ποιον τον νοιάζουν αυτά. Το θέμα είναι ότι ήμουν ένα πτώμα και αυτό με επηρράσε και ψυχολογικά και μπλα μπλα. Ε και η προσωπική μου ζωή που συνήθως πηγαίνει κατά διαόλου αλλά whatever. Αυτές τις μέρες λοιπόν μαθαίνω:
-blackfield στην Ελλάδα
-fates warning μαζί με dream theater
-την ύπαρξη ενος λαπτοπ με πρόσβαση όποτε θέλω σε αυτό
-σχεδον κανονισμενες πρώτες διακοπες καλοκαιριού
-γράφω και αρκετά γαμάτα παρεπιπτόντως.
Αλλά φοβάμαι μην τα γκαντεμιάσω πάλι ρεγαμώτο και πάλι στραβώνω. Δεν σας έχει συμβει να τα πατε τέλεια στη ζωή σας και να τα γαμάτε μόνοι σας? Δεν έχετε μπλέξει ποτέ τα μπούτια σας χωρίς καν να υπάρχει μπέρδεμα? ειναι εντελώς ηλίθιο αυτό, η ανθρώπινη ψυχολογία είναι ηλίθια.
Είμαι μόνη στο σπίτι και περνάω τέλεια. Καλύτερα απο κάθε φορά με κάθε πρήξιμο, κάθε τρέλα, κάθε φωνή και κάθε φταίξιμο που φορτώνομαι χωρίς να ναι δικό μου. Το φροντίζω μια χαρά. Ίσως τελικά και να γεννήθηκα ανεξάρτητη, ίσως να το ξερα από πάντα μέσα μου ότι μπορώ να βασίζομαι σε μένα για πολλά. Δεν ξέρω παρόλα αυτά αν θα τα αντεχα όλα μόνη μου. Strange things. Strange toughts.
Σκέψεις λοιπόν που με βασανίζουν το τελευταίο διάστημα.
1) Δεν κάνω πολιτική εγώ από δω μέσα, αλλά τα πολιτικά και παραπολιτικά δρώμενα της χώρας μου καθώς και οι ιδέες και ψευτοϊδέες του καθενός που πλεον υποστηρίζονυ κάτι όχι επειδή το νιώθουν αλλά επειδή πρέπει απλά να έχεις μια άποψη τη σήμερον ημέρα (σ.σ., η χειρότερη εκφραση για να χρησιμοποιήσεις σε εκθεση.) με ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΥΝ. Με αγανακτουν, για να γίνω πιο κατανοητή. Θέλω την αθήνα μου και τους κλασσικους ψευτοεπαναστάτες πίσω, δεν θέλω όλη η πόλη να γίνει μια ψευτοεπαναστατική κοινότητα.
2) Ο πολύ ύπνος ΄φερνει κι άλλο ύπνο, κι άλλο, μετά ένα άγρυπνο βράδυ, κι άλλο, και φαΐ τις λάθος ώρες, κι άλλο...
3) Δεν έχει κανένα νόημα να διαβάσεις αλγεβρα γεωμετρια κτλ αν δεν ειχες διαβασει ποτε εδω και 2 χρονια, απλά πας με αυτο πεποίθηση και χιουμοριστικη διάθεση.
4) έχω καεί αυτές τις μέρες με μια σειρά, criminal minds γιασ όσους ίσως την έχουν ακουστά, ασχολείται με κατα σορροή ψυχοπαθής δολοφόνους και απαγωγείς. Το συμπερασμά μου είναι (αν και σειρά είναι θα μου πεις, αλλά δεν ξέρεις τι βλέπει το εγκληματολογικό κάθε χώρας κάθε μέρα, και μα την αλήθεια, δεν θες να μάθεις) ότι οι άνθρωποι κατά βάθος είναι τόσο άρρωστοι. Αμφιβάλλω αν είμαστε φτιαγμένοι για να βγάζουμε τόση κακία σαν αθύπαρκτα όντα. Και επιβεβαιώνομαι κάπως, γιατί το κάκιστο εξωτερικό περιβάλλον είναι αυτό που τελικά ωθεί τους ανθρώπους να αποκτούν τέτοιου είδους συμπεριφορές και να σκοτώνουν ανθρώπους θεωρώντας το παιχνίδι και ευχαρίστηση. Οι κακοποιήσεις κάθε είδους από οικογενειακό και γενικότερα κοινωνικό περίγυρο. Είναι άσχημο αλήθεια.
5)H πολλή σκέψη τρώει τον αφέντη. κάτι σαν τη δουλειά ένα πράμα. Κάθεσαι και αναλώνεσαι σε πράγματα που έχεις ΧΙΛΙΟεπεξεργαστεί μέσα σε αυτό το κεφαλάκι που κουβαλάς στους ώμους σου και ξέρεις πολύ καλά πως δεν αλλάζεις τίποτα και δεν θα βρεις και καμιά λύση γιατί απλά το χεις κουράσει τόσο πολύ που στο τέλος σε τρώει αλλα εσύ ΕΚΕΙΙΙΙ το παλεύεις. Χαλιέσαι για τα ίδια πράγματα. AGAIN AND AGAIN AND AGAIN.
6)Τα βιβλία είναι φίλοι.Σε προδίδουν, σε κάνουν να νίωσεις παραλληλισμούς, σε καταλαβαίνουν, τα καταλαβάινεις, τα ανακαλύπτεις, μαθαίνεις από αυτά. Μέχρι και στις πιο παράξενες ιστορίες μπορείς να βρείς κομμάτια του εαυτού σου. Κι έτσι κατέληξα ότι με ενοχλούν οι ανθρωποι που δεν δίνουν σημασία στα βιβλία και τα θεωρούν χάσιμο χρόνου. Και μάλιστα το περηφανεύονται κιόλας σας στοιχείο υπερβολικαχαματουαναρχοαυτονομου χαρακτήρα το γεγονός "σιγά μην διαβάσω και βιβλία τώρα ρε, ούτε στο σχολείο ούτε έξω. ;)" Πέθανε απλά. (ναι, βγάζω κι εγω σαπίλα και δολοφονικά ενστικτα από μέσα μου πολύ χειρότερα από αυτά που οποιοσδήποτε γνωστός μου θα μπορούσε να φανταστεί, δεν εχω και τον καλύτερο κοινωνικό περίγυρο.

Αυτά.

το ριφάκι το ριφακι.

1 σχόλιο:

  1. Νούμερα 1,3,6. Θεά. 4, όλη κρύβουμε ένα τέρας μέσα μας, το θέμα είναι αν θέλουμε να το βγάλουμε ή όχι.
    Αυτά από μένα. :D

    ΑπάντησηΔιαγραφή