Smartypants.

"Ο άνθρωπος είναι άτιμος. Και ακόμα πιο άτιμος εκείνος που τον λέει άτιμο γι' αυτό."

Νευριάζοντας που είμαι άρρωστη, έχω τόσα πολλά πράγματα στο μυαλό μου να κάνω, τόσους ανθρώπους να δω, και δεν έχω τον απαραίτητο χρόνο. Έχω και καιρό να ζωγραφίσω. Το ανωθεν ανδροειδες ήταν το τελευταίο μου δημιουργημα παρέα με το HB μολύβι μου (το οποίο τώρα έχω χάσει). Το τέρας των λατινικών, με καταδιώκει, παρόλα αυτά δεν παίρνω την απόφαση να το δαμάσω ακόμη, και καταλήγω σε ένα διπλο ποστ στον ιστοτοπό μου.

Μιλούσα πριν στο πάντα για το σκαντζοχειρόδεντρο και εξηγούσα τι μαγική επίδραση έχουν συγκεκριμένοι στίχοι τους για μένα.
"Α spaceship from another star, they ask me where the people are, what can I tell them? I tell them I'm the only one, there was a was but I must have won, please take me with you..."

H πρώτη σημασία λοιπόν που έδωσα ήταν αυτή του ανθρώπου που έχει σιχαθεί τα πάντα πάνω σε αυτό τον πλανήτη και αποζητά διαφυγή μέσω των επισκεπτών που τους βλέπει σαν λύτρωση. "Α smart kid" που θέλει να ξεφύγει από την χαζομάρα που καταστρεφει αυτό το μικρό πλανήτη, σε συνδυασμό με τον πόλεμο, κανονικό η ψυχολογικό που σε κάνει να έχεις χάσει τα 4, κι αφού ο ηρωας μας εδώ δεν βλέπει πια γύρω του κανέναν άνθρωπο, υποθέτει πως είναι μόνος. Και θέλει να φύγει...
Η δεύτερη σημασία ήταν αυτή του "αθώου-ταπεινού ανθρωπάκου" που τρέφει μεγάλη συμπόνοια για το είδος του και βλέπει αυτούς τους ξένους σαν εισβολείς. Έτσι αυτοθυσιάζεται και τους γεμίζει με δικαιολογίες για να παρουν αυτόν και να αφήσουν τον υπόλοιπο πλανήτη ήσυχο.

Μα την αλήθεια, δεν ξέρω τι να πιστέψω πιο πολύ. Από τη μια η σιχασια, από την άλλη η ελπίδα. Φιλοσοφικά που μου βγαίνουν όμως από δω. Όμορφο κομμάτι επίσης. Όταν ένας καλλιτεχνης σε κάνει να πεις τη μουσική του όμορφη, έχει κερδίσει. Έξω ο καιρός φαινεται να χαλαει και πάλι. Θα ξαναβρέξει? Βάφω τα νύχια μου με μόνο κινητρο την έντονη μυρωδια του βερνικιου, που θα ξυπνήσει την οσφρησή μου που εδώ και τρεις μέρες έχει θαφτεί κάτω από την καταδυνάστευση του συναχιού. Πίνω κουβάδες νερό γιατι ο λαιμός μου με ενοχλεί όλη την ώρα. Έχει και το κρύωμα την πλάκα του. Είναι μια διαδικασία. Ιναφ πρέπει επιτελους να το αρχίσω το ρημαδι το διαβασμα. Θελω να δω του χρόνου τι θα κάνω.

(Ευχαριστώ και το Χάρη που με βοήθησε στο φοντο)